‘Dat zou ik ook wel willen. Een maand vakantie. Wat heerlijk!’ Dat kreeg ik van diverse collega advocaten (en ook van klanten) terug toen ik vertelde dat ik vanaf 21 juli een maand vrij was.
Mijn man en ik wilden nu de kinderen jong zijn graag een keer langer vrij zijn. Ik was ook nieuwsgierig wat een maand vrij me zou brengen. Sinds ik werkte, had ik dat namelijk niet meer gedaan.
Met een gerust hart én een onrustig hoofd zette ik op woensdag 20 juli om 4 uur mijn afwezigheidsassistent aan om een maand vrij te nemen. De Gremlin in mijn hoofd draaide op volle toeren. Doe ik hier wel verstandig aan? Waarom wilde ik dit ook alweer? Wat nu als er een spoedklus binnen komt? Drie weken vakantie is toch ook heerlijk?
Maar ik had een keuze gemaakt waar ik achter stond. De Gremlin in mij werd na een paar dagen rustiger. Ik had een nette afwezigheidsassistent ingesteld en top secretaresses en waarnemers die bij konden springen ingeval van urgente zaken.
Ben ik dan helemaal onbereikbaar? Nee. In mijn vakantie speelde een urgente zaak op, waar ik al langer bij betrokken ben. Ik heb daar bewust tijd voor vrij gemaakt. Ik heb de klant en de wederpartij laten weten dat een reactie van mij wel wat langer op zich zou laten wachten en op een moment dat het mij en mijn gezin paste, de kwestie opgepakt. Dat vind ik prima, omdat ik mijn werk leuk vind. En om schikkingsonderhandelingen vanaf een mooie plek in Zweden te doen, is geen straf.
En nu een maand later ben ik weer lekker aan het werk en kan ik iedereen een maand vrij zo nu en dan aanbevelen. Ik heb allereerst een heerlijke zomer gehad samen met mijn gezin. Herinneringen gemaakt en tijd samen doorgebracht die onbetaalbaar is. Maar ook de afstand van het werken heeft me goed gedaan. Ik ben met een dosis frisse energie, headspace en inspiratie teruggekomen. En toen ik maandag weer aan het werk ging, besefte ik me des te meer wat ik eigenlijk zo leuk vind aan mijn werk en waarom ik doe wat ik doe.
Want zoals Jay Shetty eens zei in een prachtige video over tijd:
“When asked “what’s the biggest mistake we make in life?” the buddha replied:
This biggest mistake is you think you have time.
Time is free, but it’s priceless.
You can’t own it, but you can use it.
You can’t keep it, but you can spend it.
And once it’s lost you can never get it back”.