‘Work-life balance? Dus, dat je naast je werk ook nog een leven hebt?’ Dit was de introductie van een artikel met de titel ‘Jong & oud in balans’ in het Advocatenblad met op de voorkant: ‘Oud & jong over werk-privébalans’.
De 83-jarige geïnterviewde advocaat werkte de eerste veertig jaar van zijn carrière 80 uur per week. ‘Je bent advocaat, of je bent geen advocaat’, aldus deze advocaat. De patroon van deze advocaat deelde zijn mening dat je het werk als strafrechtadvocaat niet parttime kunt doen: ‘Tussen de luiers en de spruitjes door kun je geen advocatuur bedrijven, zei hij dan. Daar had hij gelijk in. Want dit vak neemt je volledig in beslag’.
Gelukkig laat de jongere generatie die in het artikel aan het woord komt, zien dat 80 uur per week niet de norm is om advocaat te zijn. Een goede ontwikkeling wat mij betreft. Zeker ook omdat als je 80 uur per week werkt, dit niet betekent dat je twee keer zo productief bent als wanneer je 40 uur per week werkt. Eén van de zeven tips die in het artikel gegeven wordt voor een goede work-life balance.
Een goede work-life balance is natuurlijk voor iedere persoon anders en gelukkig ervaarden de geïnterviewde jongere advocaten dit overwegend als best goed. Maar anno 2023 waarin steeds meer advocaten parttime werken, gingen mijn wenkbrauwen wel een beetje fronsen bij dit artikel. De jongere advocaten die aan het woord kwamen werkten namelijk allemaal fulltime. Waarbij ‘s avonds achter de laptop kruipen bij twee van de drie advocaten eerder regel dan uitzondering is.
Waarom geen voorbeeld van een advocaat die bewust parttime werkt en een succesvolle advocatenpraktijk heeft? Die misschien wel een dag in de week de kinderen uit school haalt? Die niet iedere avond achter de laptop kruipt om samen met de kinderen te kunnen eten? Hier zijn namelijk ook genoeg voorbeelden van. Voorbeelden die een meer divers beeld laten zien van de advocatuur zoals die anno 2023 ook is en een meer divers beeld van hoe work-life balance eruit kan zien.
Bovendien spreekt dat beeld de jonge generatie misschien wel meer aan. Immers uit een recent artikel in het FD bleek juist dat steeds meer jonge beroepsgenoten de voorkeur geven aan parttime werken. In dit kader is interessant dat in hetzelfde Advocatenblad stond dat de work-life balance de grootste reden is waarom studenten twijfelen aan een start in de advocatuur. Een extra reden lijkt mij om een meer divers beeld van de work-life balance te laten zien.